Dure medicijnen voor speciale behandelingen van onder meer kanker jagen ziekenhuizen op hoge kosten. Ziekenhuizen zitten naar eigen zetten klem tussen verzekeraars die niet alles vergoeden en de maatschappelijke druk om altijd te doen wat technisch mogelijk is. De politiek moet keuzes maken.
Dat stelt de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) in een donderdag gepubliceerd verslag over de hard stijgende kosten van dure medicijnen.
In 2014 zijn de kosten van dure medicijnen met gemiddeld 10 procent gestegen, terwijl het Zorgakkoord een stijging van 1 procent voorzag. Gemiddeld waren ziekenhuizen afgelopen jaar 15,6 miljoen euro per instelling kwijt aan dure medicijnen.
Vergoeding dure medicijnen door verzekeraars
De NVZ wijst op een aantal problemen in de financiering. Belangrijkste knelpunt op de korte termijn is de diversiteit van afspraken met verzekeraars over de vergoeding van dure medicijnen. Ziekenhuizen klagen dat gemaakte kosten achteraf soms wel, maar soms ook niet worden vergoed.
Verzekeraars zijn huiverig om totaalafspraken te maken over vergoedingen, waardoor ziekenhuizen regelmatig zelf voor de niet-vergoede meerkosten moeten opdraaien. Naar schatting 80 procent van de ziekenhuizen heeft hiermee te maken. Dit kost ziekenhuizen enkele tonnen tot bedragen van 4 miljoen euro per jaar.
"Alle ziekenhuizen moeten de kosten voor deze medicijnen achteraf vergoed krijgen. Dat is een gezamenlijke plicht'', zegt NVZ-voorzitter Yvonne van Rooy. "Ziekenhuizen, zorgverzekeraars en de minister moeten hierin gezamenlijk optrekken.''
Technische vooruitgang zorg en kostenexplosie
De NVZ doet diverse suggesties om de betaalbaarheid van dure medicijnen te verbeteren: het opstellen van aparte begrotingen voor dure medicijnen die los staan van de overige specialistische zorg; aparte afspraken met verzekeraars over de vergoeding achteraf; waarborgen van ziekenhuizen over doelmatig gebruik van dure medicijnen en landelijke afspraken over het inkoopbeleid van dure medicijnen.
De meest gevoelige kwestie die de NVZ aan de orde stelt betreft de spanning tussen de toenemende technische mogelijkheden van de zorg en de enorme kostenstijging die dat meebrengt.
"De vraag moet gesteld worden of alles wat medisch- technisch kan, ook geleverd en vergoed moet worden. De discussie over grenzen aan de zorg moet breed worden gevoerd in de maatschappij. Het is vervolgens aan de politiek om hierin grenzen te stellen en keuzes te maken welke middelen wel of niet meer worden vergoed. Zorgaanbieders willen en kunnen die keuze niet maken", aldus het NVZ-rapport.
Kortom, de politiek moet het aandurven om de ethische discussie te voeren over bijvoorbeeld de inzet van dure medicijnen bij terminale behandelingen.
Oeps! We konden je formulier niet vinden.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl